I

Тыныштық...
Көзді аштым... 
Жап-жарық күн...
Тереңге тыныс алдым... 
Таң қалып тым...
Алдымда - ақ халатты абзал жан тұр,
Ал сосын, ақ жүздерді аңғарыппын...
Жыладым... 
Жайлы, жұмсақ қолға түстім...
Сездім мен, жақын жанды болған ысты-ық...
Толғаныс... 
Мен қарадым... Сүйініп бір...
Тапқандай, мәңгілікке қорғанышты..
Саусағы - сипайды да, дірілдейді...
Құшақтап... 
И-іс-кей-ді, күлімдейді,
Ол маған, ұзақ қарап, тыныштықта:
Сыбырлап, таныс тілмен "күнім" дейді..

Күлкісі, бір өзіне жарасымды,
Таныдым! 
Бір өзіме жанашырды.
Мен келген бұл әлемнің - ПЕРІШТЕСІ,
Та-ны-дым!!!
АНАШЫМДЫ,
А-НА-ШЫМ-ДЫ...

II

ТҮН.. 
Ұйқысыз.. 
Ауырып, жөтелдім..
С-е-н емдеп, шаршамай көтердің.
А-н-а-ш-ы-ы-м,
Мен саған қарызбын..
(..Айт енді, қалайша өтермін??)
ТҮН.. 
Жыладым, түс көріп,
Селк етт-і-м..
С-е-н оянып,
Жұбаттың, 
Тербетт-і-ің..
Жалғанда бір өзің - жанашыр..
(Мен саған, ешнарсе бермептім..)
ТҮН!!!
Қараңғы бөлмеден - қорықтым..
Сен тағы, ұйқысыз зорықтың..
А-н-а-ш-ы-ы-м, не деген а-с-ы-л ең..
..Мен сенің бақытың болыппын...

III

КҮН.. 
Бүлдіріп,
Еркелеп, 
Күлемін..
Ал сенің, қуанды жүрегің..
Сен АНА күлімдеп жүргенде,
Мен қ-а-л-а-й мұңайып жүремін??
КҮН..
Алысқ-а-а кеттім.. 
Са-ғын-дың..
Көбейтіп, шашыңның ағын тым..
А-н-а-ш-ы-м, уайымға салынба!
Ер жеттім, тағдырға бағындым..
КҮН!!!
Есейдім.. 
Ес кіріп, шалқайдым..
С-е-н, мені ойладың.. 
..Бар қай-ғың,
А-н-а-шым.. 
Кешірші.. 
Кешіргін!
Мен үшін.. 
Қиналдың, 
Қартайдың..

IV

АНАДАН асқан жан бар ма?
Түсінер мына жалғанда..
АНА-дос, АНА-періште,
С-ү-й-е-н-і-ш, 
Жалғыз қалғанда.

Жұбатқан жасым тамғанда,

Шуағын шашқан таңдардан,
Таңдарға..

АНА-өмір, есімі заңғарда!
АНА-көңіл, құшаққа алғанда.
АНА-АНА ақ сүтін берген-ді,
Жетсін деп, ұл-қызым арманға...

Құшақта АНАңды....

(с) Бек ЖЫЛҚЫБАЕВ